PROJEKT 12

W mojej małej wsi Martiany, idzie nowe, idą zmiany. Gaz ma być tu podłączany-takie oto we wsi plany. Ciepła źródłem do tej pory było drewno, trochę kory i już teraz, gdy mróz szczypie, piec choć grzeje – ledwo zipie.

Jak wygaśnie, trza napalić i choć nie chcę się tym chwalić, w rozpalaniu daję radę, chociaż piec ma pewną wadę. Nie jest eko, dużo pali, dym to widać już z oddali, jeszcze popiół się roznosi, który ciągle trzeba nosić.

Ciepła kąpiel? Znów trza palić, przy tym w sadzy się uwalić i tak człowiek umęczony, siedzi, czeka ubrudzony. Jak to działa? Tuż na piecem baniak mamy i gdy piec jest już rozgrzany, wtedy wodę w nim ogrzewa, i znów spala dużo drzewa…

Dla mnie EKO jest na topie, choć mi mówią “odpuść chłopie”, chcę podążać z duchem czasu, nie kupując drzewa z lasu. A w ogóle idealne, to są źródła odnawialne.

Słońce zaprząc do roboty i w mig giną me kłopoty. Smogu zero, bez kopcenia, świat na lepsze ma się zmieniać. Zwłaszcza u nas, na Mazurach, smog nie może hulać w chmurach.

Zamiast działać nieudolnie, staram robić coś oddolnie. Piec choć może nie wiekowy, jednak przydałby się nowy, co bez ciepła żadnej straty, tchnął by nowe do mojej chaty.

Pompa ciepła, kodensacja, to dopiero jest sensacja. Więcej ciepła wprost ze spalin, takie cudo to się chwali. Mam już jednak takie plany, by w tej kwestii podjąć zmiany.

Znam już bowiem słowo wytrych – EKO ciepło to DE DIETRICH.